Dokter Manuel Sans Segarra: "Je sterft zoals je leeft. Ik heb mensen doodsbang zien sterven en anderen met een glimlach."

De dood is al jaren onderwerp van onderzoek, omdat niemand zeker weet wat er daarna gebeurt. Dit veroorzaakt bij sommige mensen gevoelens van angst, angst en paniek.

Mensen zijn bang voor dingen die ze niet kunnen begrijpen. Ze zijn ook bang om hun gedachten, hun bewustzijn, hun geheugen en andere dingen te verliezen. Om dit probleem met patiënten die op de rand van de dood staan beter te begrijpen, legde dr. Manuel Sans Segarra , voormalig hoofd van de afdeling Maag-, Darm- en Darmchirurgie van het Bellvitge University Hospital, zijn ervaring uit.

Voor de chirurg is de fysieke dood niet het einde van het bestaan. Tijdens bijna-doodervaringen heeft hij namelijk een reeks verschijnselen kunnen waarnemen die allerlei dingen kunnen betekenen.

"Op basis van de wetenschappelijke methode en ook op basis van de kwantumfysica heb ik bij bijna-doodervaringen het bestaan kunnen observeren van een reeks fenomenen, zowel objectief als wetenschappelijk onderbouwd, die ons in staat stellen te bevestigen dat de fysieke dood niet het einde is van ons bestaan ", aldus Sans.

In het gesprek met Francesc Torralba, PhD in filosofie, pedagogiek en theologie, deelde hij zijn mening over hoe het menselijk brein werkt en hoeveel er nog ontdekt moet worden in de wereld van de neurowetenschappen.

"Met ons brein kunnen we werelden en verhalen creëren. Maar het kan ook als een echo fungeren en uiting geven aan wat erdoor tot leven komt – laten we het geest of superbewustzijn noemen ," zei Torralba.

Voor Manuel Sans Segarra is de kennis beperkt, maar hij is er zeker van dat hij de permissieve aard van het brein niet kan uitsluiten, laat staan de "grote angst" die de maatschappij voelt wanneer ze het woord dood hoort.

"De dood wordt geïnterpreteerd als een taboe. Ik denk dat alle angst, hoe triviaal ook, een reactie is op onze valse identiteit, op ons ego, dat de oorzaak is van onze angst ", aldus Sans.

Voor Torralba komt de angst voor de dood daarentegen voort uit onwetendheid, gebrek aan kennis en het niet weten wat hen in het 'hiernamaals' te wachten staat.

Manuel Sans legde uit dat mensen sterven terwijl ze leven. Mensen die een leven vol egoïsme leiden, voelen "het meest paniek", terwijl mensen die een vredig leven leiden, in vrede sterven.

" Ik heb in mijn professionele leven heel veel mensen zien sterven; je sterft zoals je leeft . Ik bedoel, ik heb patiënten gezien die een extreem egocentrisch leven leidden, die in paniek stierven, en ik heb patiënten zien sterven met een glimlach op hun gezicht, in vrede, harmonie, met het geven van advies. Mensen die een leven leidden dat ver verwijderd was van het materialisme dat inherent is aan egocentrisme," zei Sans.

DIGITAAL BEREIK REDACTIONEEL